بررسی ارتباط میان ناهنجاری های اندام تحتانی با برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی

اختلالات اسکلتی عضلانی اغلب به صورت عدم توازن قدرت عضلانی بروز می کنند. این عدم توازن به گونه ای که امتداد بدن را به هم بزند، عاملی مهم در ایجاد ناهنجاری است. هدف تحقیق حاضر مطالعه ارتباط میان ناهنجاری های اندام تحتانی با برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی است. در این مطالعه تعداد 160 دانش آموز 11-14 سال در چهار گروه (هر گروه 40 نفر) زانوی پرانتزی (میانگین سن 12/1 ±25/12 سال، میانگین قد 14/12± 35/153 سانتی متر، میانگین وزن 06/11± 36/42 کیلوگرم)، زانوی ضربدری (میانگین سن 20/1 ±67/12 سال، میانگین قد 60/10 ±55/158 سانتی متر، میانگین وزن 55/14 ±09/59 کیلوگرم)، کف پای صاف (میانگین سن 06/1 ±45/12 سال، میانگین قد 01/10 ±92/153 سانتی متر، میانگین وزن 94/13 ±98/49 کیلوگرم) و سالم ( میانگین سن 86/0 ±75/12 سال، میانگین قد 15/10 ±95/155 سانتی متر، میانگین وزن 92/10 ±90/48 کیلوگرم) شرکت داشتند. برای ارزیابی زانوی پرانتزی و زانوی ضربدری به ترتیب از اندازه گیری فاصله بین کندیل های ران و فاصله بین قوزک های مچ پا با استفاده از کولیس استفاده شد. همچنین برای ارزیابی افرادی با کف پای صاف از شاخص افت استخوان ناوی استفاده شد.گروه سالم نیز از بین افرادی خارج از این تعداد انتخاب شدند. جهت ارزیابی عملکرد آزمودنی ها در آزمون های آمادگی جسمانی، مجموعه آزمون های ایفرد به کار گرفته شد، که با توجه به اهداف تحقیق از این میان برای ارزیابی سرعت، توان، چابکی، تعادل ایستا و تعادل پویا به ترتیب از آزمون های 36متر سرعت، پرش عمودی، 9×4 متر چابکی، لک لک و آزمون تعادلی y انتخاب و اجرا گردید. از آزمون تحلیل واریانس ( (anovaجهت مقایسه میانگین ها استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین سرعت، توان، چابکی و تعادل افرادی با ناهنجاری های اندام تحتانی و گروه سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (p?0/05)، وجود ناراستایی در اندام بر اجرا تأثیر گذار بوده، ناهنجاری های زانوی پرانتزی، زانوی ضربدری و کف پای صاف در افراد باعث تضعیف هر یک از عملکردهای مورد مطالعه گردید. از این رو به معلمان و مربیان توصیه می شود که در برنامه تمرینی و نیز ارزیابی خود به عامل ناهنجاری افراد در کسب رکورد توجه و اصلاح این ناهنجاری ها را در برنامه های تمرینی خود لحاظ نمایند.